อาจารย์ภัทราภรณ์เล่าให้ฟังว่า “โฮงเจ้าฟองคำ” ตั้งอยู่บริเวณหลังวัดพระเกิด เดิมเป็นคุ้มของเจ้าศรีตุมมา หลานเจ้ามหาวงศ์ เจ้าผู้ครองนครน่านองค์ที่ 61 ตั้งอยู่ติดกับคุ้มแก้ว ที่พำนักของเจ้าผู้ครองนครน่านในเวียงเหนือ  เมื่อเจ้าอนันตวรฤทธิเดชฯ ย้ายเมืองน่านกลับมายังพื้นที่ปัจจุบัน คุ้มแก้วจึงถูกทิ้งร้างไว้  เจ้าบุญยืน ธิดาคนสุดท้องของเจ้าศรีตุมมากับเจ้ามโน (หลานของเจ้าอนันตวรฤทธิเดชฯ) ได้ย้ายตัวโฮงลงมาสร้างในที่ปัจจุบัน และตกทอดมายัง “เจ้าฟองคำ”

“เจ้าฟองคำ” เป็นธิดาของเจ้าบุญยืนกับเจ้าอินต๊ะ จากนั้นตกทอดมายังนางวิสิฐศรี คงกระจ่าง ธิดาคนสุดท้องของเจ้าฟองคำ และนายมณฑล คงกระจ่าง ผู้เป็นบุตรชาย ตามลำดับ

ตัวโฮงเดิมหลังคามุงด้วยไม้แป้นเล็ด (ไม้เกล็ด) ต่อมาในปี 2467 ได้รื้อออกแล้วมุงกระเบื้องดินขอแทน ส่วนโครงสร้างอื่นๆ ใช้วัสดุเดิมเป็นส่วนใหญ่ ลักษณะตัวเรือนบางส่วนได้รับการดัดแปลงเพื่อให้แข็งแรงและเน้นประโยชน์ใช้สอยตามยุคสมัย