หาดบ้านทอน

ชายหาดที่เงียบสงบและเป็นธรรมชาติที่สุดแห่งหนึ่งในนราธิวาส ที่นี่ไม่มีสาวๆ ในชุดว่ายน้ำน้อยชิ้น มีแต่คนในพื้นที่สวมฮิญาบมาเที่ยวทะเลกันอย่างรื่นรมย์ เป็นภาพที่ไม่คุ้นตาแต่คุณจะประทับใจ

ที่หาดบ้านทอน เรายังจะได้ชมศิลปะอันงดงามที่โลดแล่นอยู่บนผืนน้ำเมืองนราฯ คือเรือฆอและ เรือพื้นบ้านที่มีต้นกำเนิดอยู่ที่บ้านปะเสยะวอ อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี ก่อนจะแพร่หลายออกไปในหลายพื้นที่ของปัตตานีและกระจายมาถึงนราธิวาส

ชาวบ้านจะจอดเรือไว้ในชุมชนริมหาด บางทีพวกเขาก็มานั่งทาสีเรือ เราสามารถแวะเข้าไปดูใกล้ๆ พูดคุยซักถามและเรียนรู้ทุกกระบวนการอย่างล้วงลึกตั้งแต่หัวเรือยันท้ายเรือกับพวกเขาได้

เรือฆอและคือหัวและท้ายเรือถอดออกได้ และทั่วลำเรือมีการวาดลวดลายอย่างสวยงาม เน้นสีสันสดใสฉูดฉาดสะดุดตา  ที่หัวเรือนิยมเขียนรูปสัตว์หรือเรื่องราวในตำนาน เช่น พญานาค หนุมานจับมัจฉา ราหูอมจันทร์ เมขลาล่อแก้ว รามสูรขว้างขวาน หรือเขียนตามจินตนาการของช่าง  ส่วนลายที่ท้ายเรือจะเป็นลายส่วนหางหรือส่วนท้ายของลายที่หัวเรือ  นอกจากนี้ยังมีลายอื่นๆ อย่างลายไทย ลายเครือเถา ลายดอกไม้ ลายจีน ลายมุสลิม ลายอาหรับทรงเรขาคณิตด้วย  โดยรวมลวดลายบนเรือจึงเป็นแบบสามวัฒนธรรม ไทย-จีน-มลายู

เดินชมเรือลำใหญ่ซึ่งโดดเด่นทั้งเรื่องการสู้คลื่นลมทะเลได้ดี ทั้งด้านความพิถีพิถันของช่างที่ใส่หัวใจลงไปในการต่อเรือทุกขั้นตอน เรารู้สึกทึ่งและขอยกให้เรือฆอและเป็น “ราชินีงานศิลป์แห่งสายน้ำ”