“สองหนึ่ง สองสอง!” นี่ไม่ใช่เสียงนับเลขหรือท่องสูตรคูณ แต่เป็นเสียงดังกังวานของพนักงานต้อนรับในร้านบอกกล่าวไปยังคนหน้าร้าน ที่กำลังง่วนอยู่หน้ากระทะทอดโรตีใบเขื่อง เป็นรหัสไม่ลับแต่ลูกค้าอย่างเราไม่รู้ เพราะใช้สื่อสารกันเองเฉพาะคนในร้าน เพื่อความกระชับฉับไว ทันกับจำนวนลูกค้าที่มาอุดหนุนกันจนล้นร้าน โดยเฉพาะช่วงเช้า