ในที่สุดฉันก็เดินทางมาถึงบ้านแม่หมีสักที หลังจากใช้เวลาครึ่งเช้าหมดไปกับการเดินทาง บ้านแม่หมีเป็นหมู่บ้านของชนเผ่าปกาเกอะญอ หรือ กะเหรี่ยง ที่ซ่อนตัวอยู่กลางหุบเขาห่างไกลแห่งนี้ บ้านแม่หมีแบ่งออกเป็นสามหย่อมบ้าน คือบ้านแม่หมีใน แม่หมีนอก และแม่หมีจกปก ทั้งสามหย่อมบ้านมีจำนวนครัวเรือนเพียงแค่ 66 ครัวเรือนเท่านั้น ชาวบ้านที่นี่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับป่าภายใต้กุศโลบายที่ปลูกฝังให้ชาวบ้านรักและหวงแหนป่าไม้

ชาวปกาเกอะญอมีชีวิตที่ผูกพันกับป่าตั้งแต่แรกเกิด เพราะเมื่อมีเด็กเกิดใหม่ แต่ละคนจะมีต้นไม้ประจำตัวที่เอาไว้ผูกสายสะดือของตนเอง และต้นไม้ต้นนั้นจะไม่มีวันถูกตัดโค่นเด็ดขาด เพราะขวัญของเด็กจะอยู่กับต้นไม้ไปตลอดชีวิต หากต้นไม้ถูกตัดทำลายจะเกิดเรื่องร้ายกับเจ้าของขวัญนั้น ต้นไม้ที่กล่าวถึงคือ “ต้นเดปอ” หรือ “เดปอทู่”