คุณลิลเล่าถึงจุดเริ่มต้นของร้านว่า เธอมีโอกาสไปเรียนต่างประเทศ แต่เมื่อกลับมาเมืองไทยสักพักก็รู้สึกว่าทำไมตัวเองสร้างขยะเยอะ แตกต่างจากตอนที่อยู่เมืองนอก ซึ่งเธอจะพกกระเป๋าผ้าและกระบอกน้ำอยู่ตลอด
เธอสงสัยว่า ทำไมในไทยจึงไม่มีจุดเติมน้ำสาธารณะ หรือถ้าจะให้สะอาดจริงๆ ก็ต้องเข้าห้างหรือร้านสะดวกซื้อ เพื่อซื้อน้ำที่บรรจุในขวดพลาสติกมาเทใส่แก้วส่วนตัวที่พกมา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหาขยะพลาสติก
“เราเลยคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ตอนนั้นก็มีคำว่า zero waste เข้ามา เลยลองศึกษาว่าคืออะไร คือการดำรงชีวิตแบบไหน เลยคิดไปถึงเมื่อตอนอยู่เมืองนอกเราทำอะไร ทำไมถึงสร้างขยะน้อย เวลาอยากกินขนมก็จะมีที่ให้กด มีอยู่ทุกที่ แต่ที่ไทยไม่มี ก็เลยเข้าใจว่า zero waste เกิดขึ้นได้ยังไง ที่เมืองนอกทำอะไรบ้าง”