
CHUANTANI CLOTH ผ้าไหมมัดหมี่ลายจวนตานี
นุ่งจวนตานีสีตอง ยกเป็นตะเกียงทองเฉิดฉาย
พระนุ่งให้เฟื้อยเลื้อยลอยชาย คาดปั้นเหน่งสายลายทองเรือง”
ดาหลัง พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก
เวลาไปเที่ยวป่า เรามักจะพบ ผีเสื้อ หลายชนิดไปรวมกันอยู่ตามริมห้วยหรือแอ่งน้ำ มากกว่าจะมาเกาะตามดอกไม้ นั่นก็เพราะนอกจากการกินน้ำหวานจากดอกไม้แล้ว ผีเสื้อยังต้องการของเหลวที่มีแร่ธาตุต่างๆ ด้วย
แร่ธาตุต่างๆ นั้นจะหาได้จากทั้งซากสัตว์ ผลไม้เน่า แม้กระทั่งปัสสาวะหรือมูลสัตว์ ที่มักจะอยู่ตามพื้นดินหรือแอ่งน้ำ จนเป็นที่ชุมนุมของผีเสื้อตัวผู้ที่ต้องการแร่ธาตุเหล่านี้ในการสร้างสเปิร์มและกลิ่นหอมพิเศษเพื่อดึงดูดตัวเมีย ส่วนผีเสื้อตัวเมียนั้นกินแต่น้ำหวานดอกไม้เสมอ
ตามแอ่งน้ำหรือที่ชื้นแฉะริมถนน ซึ่งมักเป็นที่โล่งแสงส่องถึง อาจพบผีเสื้อลงไปหากินรวมกันเป็นจำนวนนับร้อยนับพันตัว เกาะกันแน่น จึงเรียกกันว่า โป่งผีเสื้อ ในฤดูแล้งจะมีโอกาสพบโป่งผีเสื้อมากกว่าช่วงอื่น เพราะแหล่งน้ำมีจำกัด ผีเสื้อจึงต้องมารวมตัวกัน นับเป็นโอกาสดีในการไปเฝ้ารอดูและสังเกตลักษณะเด่นของผีเสื้อแต่ละชนิดได้

นุ่งจวนตานีสีตอง ยกเป็นตะเกียงทองเฉิดฉาย
พระนุ่งให้เฟื้อยเลื้อยลอยชาย คาดปั้นเหน่งสายลายทองเรือง”
ดาหลัง พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก

ปกติยามเมื่อเราท่องเที่ยวไปตามดอยสูงในภาคเหนือ จะพบกลุ่มคนเหล่านี้บนดอยสูง สวมใส่กระโปรงจีบบานพร้อมเสื้อที่มีลายปักต่างๆ อย่างงดงาม แต่เราไม่เคยรู้เลยว่า ตัวกะโปรงนั้นมีงานศิลปะชนิดหนึ่งซ่อนอยู่ นั่นก็คือ “ผ้าเขียนเทียน”

ช่วงนี้เป็นช่วงแห่งการเดินทางถ่ายภาพ โดยเฉพาะการขับรถขึ้นเหนือซึ่งถือเป็นเวลาทองของช่างภาพ วันนี้จึงขอพูดถึงเรื่อง “ฉากหลัง” เพราะภาพที่เราดั้นด้นไปเก็บบันทึกจะสวยงามโดนใจหรือไม่ก็อยู่ที่ฉากหลังด้วยเช่นกัน

ช่วงปลายฝนต้นหนาว ลานหินธรรมชาติหลายแห่งในภาคอีสานจะกลายเป็นทุ่งดอกไม้อันงดงาม และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมาก เช่นที่พลาญหินชาด อุทยานแห่งชาติภูจองนายอย ผาแต้ม จังหวัดอุบลราชธานี ภูผาเทิบ จังหวัดมุกดาหาร ฯลฯ มีดอกไม้อย่าง ดุสิตา สร้อยสุวรรณา หญ้าน้ำค้าง กระดุมเงิน ขึ้นแต่งแต้มสีสัน